KOPP-kind

KOPP-kinderen: De last van zelfopoffering en de weg naar jezelf

Een KOPP-kind is een kind dat opgroeit in een gezin waar één of beide ouders kampen met psychische problemen of verslavingsgevoeligheid. In deze gezinnen vervagen vaak de grenzen tussen ouder en kind, waardoor het kind verantwoordelijkheden op zich neemt die eigenlijk voor volwassenen bedoeld zijn. Dit gebeurt uit liefde en loyaliteit naar de ouders toe. KOPP-kinderen nemen vaak een zorgende rol op zich, waarbij ze proberen de ouder te ondersteunen en het gezin in balans te houden, zelfs ten koste van hun eigen welzijn.

KOPP-kinderen leren al op jonge leeftijd hun eigen gevoelens en behoeften opzij te zetten om voor de ouder(s) te zorgen of te beschermen. Dit patroon van zelfopoffering kan ernstige gevolgen hebben, zoals het ontwikkelen van schuldgevoelens, chronische stress en uiteindelijk trauma. Deze traumatische ervaringen kunnen niet alleen emotioneel, maar ook fysiek van aard zijn, vooral wanneer de grenzen binnen het gezin voortdurend worden overschreden.

Mijn eigen ervaring als KOPP-kind en het ontstaan van complexe PTSS

Ook ik ben een KOPP-kind. Door de psychische ziekte van mijn moeder ben ik al jong in een zorgende rol terechtgekomen. Het voelde alsof ik altijd verantwoordelijk was voor haar welzijn en dat van het gezin. Deze situatie ging echter verder dan alleen emotionele belasting; er waren ook fysieke en grensoverschrijdende ervaringen, die diepe sporen hebben nagelaten.

Mijn complexe posttraumatische stressstoornis (PTSS) is niet alleen ontstaan door de emotionele lasten die ik droeg, maar ook door de fysieke en grensoverschrijdende gebeurtenissen in mijn jeugd. Het leven met een geestelijk zieke moeder bracht een constante staat van alertheid met zich mee. Fysieke confrontaties en situaties waarin mijn persoonlijke grenzen herhaaldelijk werden genegeerd of overschreden, waren onderdeel van mijn dagelijkse realiteit. Deze ervaringen hebben ervoor gezorgd dat mijn lichaam en geest voortdurend in een staat van paraatheid verkeerden, wat uiteindelijk heeft geleid tot de ontwikkeling van complexe PTSS.

De gevolgen op volwassen leeftijd: schaamte en overcompenseren

Toen ik volwassen werd, merkte ik dat ik met bepaalde situaties moeilijk kon omgaan, zonder precies te weten waarom. Ik schaamde me als vrouw omdat ik niet begreep waarom ik zo worstelde met relaties, werk en mijn eigen emoties. Ik begon te overcompenseren naar collega’s toe door altijd de sterkste te willen zijn, de redder en degene die alles onder controle had. Dit gaf me tijdelijk een gevoel van controle, maar het was vermoeiend en ik verloor mezelf hierin.

Daarnaast zocht ik vaak onbewust de verkeerde relaties op. Ik trok “foute” vriendjes aan, relaties waarin de dynamiek niet gezond was. Toch voelde het veilig voor mij, want de chaos en onveiligheid in deze relaties weerspiegelden wat ik in mijn jeugd had meegemaakt. Het was het bekende patroon van zorgen voor de ander, terwijl mijn eigen behoeften en grenzen weer naar de achtergrond verdwenen.

Ik begreep niet dat deze patronen direct voortkwamen uit mijn verleden als KOPP-kind. Pas toen ik bewust begon te werken aan mijn eigen herstel, kon ik de verbanden leggen tussen mijn jeugdtrauma’s en mijn gedrag als volwassene.

Heling op zielsniveau: Reiki en familieopstellingen

De weg naar heling was lang en pijnlijk, maar ook transformerend. Een belangrijk onderdeel van mijn herstelproces was het werken met Reiki en familieopstellingen. Beide methoden hebben me geholpen om op diep zielsniveau te helen.

Reiki hielp me om weer in contact te komen met mijn eigen energie en mijn lichaam te helen van de stress en spanning die ik jarenlang had opgeslagen. Het bracht rust en verlichting in delen van mezelf die ik jarenlang had genegeerd of onderdrukt.

Familieopstellingen gaven me inzichten in de dynamieken van mijn familie, vooral de relatie met mijn moeder. Ik leerde zien waar ik als kind op de plek van mijn moeder was gaan staan en waarom ik al die jaren die verantwoordelijkheid op me had genomen. Deze inzichten brachten niet alleen begrip, maar ook ruimte om de rollen weer op hun juiste plek te zetten. Ik kon zien dat het niet mijn taak is om de last van mijn moeder te dragen.

Door deze diepgaande processen van heling kon ik mezelf weer zien, mijn eigen waarde erkennen, en langzaam loskomen van de destructieve patronen waarin ik vastzat. Reiki en familieopstellingen hebben me geholpen om niet alleen mijn verleden te begrijpen, maar ook mijn ziel te helen van de trauma’s die ik had meegedragen.

Het vinden van de juiste therapie

Doordat ik dit proces ben aangegaan en meer helderheid heb gekregen over waar mijn problemen vandaan komen, heb ik nu ook de juiste therapie gevonden, naast Reiki en familieopstellingen. Het is een enorme stap geweest om eindelijk te begrijpen hoe mijn jeugd en de rol die ik als KOPP-kind vervulde, invloed hebben gehad op mijn volwassen leven.

Met deze nieuwe inzichten ben ik beter in staat om passende therapieën te vinden en te ontvangen die mijn herstelproces ondersteunen. Ik heb geleerd dat het vinden van de juiste hulp cruciaal is om verder te kunnen helen en werkelijk los te komen van de trauma’s van vroeger. Nu het voor mij duidelijk is waar de oorsprong van mijn pijn ligt, kan ik de juiste stappen zetten om mezelf verder te bevrijden.

Ondersteuning voor jou als KOPP-kind: de moed om te helen

Als jij jezelf herkent in mijn verhaal en ook een KOPP-kind bent, wil ik je graag ondersteunen op jouw helingsreis. Door middel van Reiki, massage en familieopstellingen kan ik je helpen om de lagen van pijn en trauma die je met je meedraagt, te helen. Als jij ervoor openstaat om dieper in jezelf te kijken en jouw verleden onder ogen te komen, wil ik je graag begeleiden op deze weg.

Het vraagt moed om dit proces aan te gaan, om jezelf opnieuw te ontdekken en de juiste therapieën te vinden die je verder helpen. Misschien ben jij wel net zo dapper als ik om de juiste delen in jezelf te vinden en te helen. Het is een proces dat tijd, liefde en geduld vraagt, maar ik weet zeker dat het mogelijk is om je vrij te voelen van de last van het verleden.

Wat betekent het om als KOPP-kind te herstellen?

Herstel betekent niet dat je je ouders afwijst of de band verbreekt. Het betekent dat je hun verantwoordelijkheid teruggeeft en leert om voor jezelf te zorgen. Het houdt in dat je leert om je eigen emoties en grenzen te erkennen en ruimte te maken voor je eigen behoeften.

Het proces van genezing van complexe PTSS betekent dat je de patronen van zelfopoffering en grensoverschrijding doorbreekt. Dit vraagt tijd, moed en veel zelfliefde. Maar het is ook een bevrijdende reis, waarin je stap voor stap terugkomt bij jezelf en leert om op je eigen benen te staan, zonder de last van het verleden voortdurend met je mee te dragen.

Als KOPP-kind en iemand met complexe PTSS weet ik hoe moeilijk het kan zijn om jezelf los te maken van de oude patronen. Maar er is hoop. Je kunt leren om op je eigen benen te staan, om te leven zonder de schaduw van het verleden en om eindelijk gezien te worden niet door anderen, maar door jezelf.