Familieopstellingen

Mijn moeder was dol op vriendenkring beelden.  Ze stonden overal in huis, groot,  klein, achter elkaar in een rij.  Je kon het zo gek niet bedenken of zij had ze.  Nu weet ik dat mijn moeder het liefste had dat iedereen om haar heen stond.

Zij droeg een zwaar lot, die zij niet alleen kan dragen. Wat al meerdere generaties terug te vinden is. Waar door zij niet in staat wat om te zorgen voor een kind en stond zij als moeder niet op de juiste plaats. Systemisch gezien stond zij op de plek van het kind dit verstoorde de dynamiek in het gezin. Waar stond ik als kind van mijn ouders?

Voor mij als kind was het belangrijk dat zij als moeder achter mij stond, om mij te steunen, als vang net omdat te ervaren. Dat was moeilijk voor mijn moeder ’t leven opzich was al moeilijk genoeg voor haar. Waardoor ik haar plek in het gezin in nam. Ik was de grote de moeder en zij de kleine het kind. Dat is geen makkelijke rol als je zo klein bent.

Ik heb moeten leren mijn eigen plek in te nemen door familieopstellingen heb ik dit niet alleen gezien maar ook kunnen ervaren, hoe is dat nou op de plek van het kind kijkend naar haar moeder. Hoe fijn is het om kind te zijn van jou ouders inplaats van jij de volwassene in het verhaal. Familieopstellingen bieden inzicht op dat wat je niet hebt meegekregen, omdat voor jezelf te veranderen. Waardoor het lichter word en je er met zachte ogen naar kunt kijken.

Nu kan ik de vriendenkringen van mijn moeder met zachtere ogen bekijken